یادگار

بیا بهار بیاور به سرد خانۀ من

بپاش عطر تنت گِرد آشیانۀ من

زگرمی نفست آتشی به پا کن تا

بریزد، آب شود برف روی شانۀ من

سپند دود کنم گِرد تو بگردانم

ز زهر چشم رقیب دور، عاشقانۀ من

بساط شمع و گل و چند سرود پی در پی

حضور تو و یگان گریۀ زنانۀ من

به حسرت همه روز های رفته ز دست

به هر نکرده و هر کار خود سرانۀ من

که بعد مردن من یاد کس نمی ماند

به جز صدا که بماند به هر ترانۀ من