حرف هایت
های شاعر! بر بند بساط ات را!
حرف هایت تنها
بروی کاغذ سپید
قشنگ می نماید
حرف هایت تنها وقتی از عشق سخن میرانی
بیخار است
حرف هایت تنها وقتی از بوس و کنار می مویی
بوی عطر تن عاشق دارد
حرف هایت تنها وقتی صبحدم با نسیم تازه
بی دود و بی باروت آغاز میشود
رویاییست
حرف هایت تنها وقتی دوشیزه شهر ات سرمست
خواب شهزاده رویایش را
در کلام تو به تعبیر میگیرد
زیباست
آی شاعر! بر بند بساط ات را
حرف هایت زخم های دل تنهایم را
که نهان کرده ام سالها
آفتابی میکند
راه طولانیست و تو
سنگین شده ای
