خو کرده ام به بوی تن ات مادر
با رنگ خاص پیرهن ات مادر
بوی تو کودکی مرا دارد
بوی خوش وطن، وطن ات مادر
زیباست وقتی میشنوم با مهر
«گل دخترکم!» از دهن ات مادر
آرامشی به من دهد هر حرف ات
چون گوهر است هر سخن ات مادر
دست تو سایه بان سرم بادا
ای من فدات، فدا «من» ات مادر
